نگاهی به تعریف کلی فیزیوتراپی
 
فیزیوتراپی فراهم کنندهی خدمات برای مردم است تا حداکثر حرکت و توانایی عمل (Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی حفظ نمایند و یا توسعه داده و به حال اول برگردانند. فیزیوتراپی شامل ارائهی خدماتی است وابسته به حرکت و عملکرد فرد که ممکن است توسط فرآیند پیری یا صدمات و بیماریها، مورد تهدید قرار گیرند. 
 
 
 
 
 
 
فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیلهای حرکتی برای بهبود، پیشگیری (Prevention)، درمان و نوتوانی میپردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل فیزیوتراپیست، بیمار و خانوادهی آنها و یا سایر افرادی میباشد که از بیمار مراقبت میکنند، تا بتوانند پتانسیلهای حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و در ایجاد اهداف مورد نظر، با استفاده از دانش و مهارتهای ممتاز فیزیوتراپیست به توافق برسند.
دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیتکننده هر موقعیتی میباشد که در آن خدمات ارائه میشود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.
ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی
فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک فیزیوتراپیست صورت میگیرد و شامل: بررسی، تشخیص، برنامهریزی درمانی، مداخله و ارزیابی میباشد.
 
 
| بررسی (Assessment) | 
شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقصهای بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، ناتواناییها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشهای خاص و اندازهگیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق آنالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی میتوان به آن پی برد. | 
| تشخیص (Diagnosis) | 
از معاینات و ارزیابی به دست میآید و بیانگر نتیجهی حاصل از فرآیند منطقی بالینی میباشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دستههای مختلفی از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، تواناییها، ناتوانیها یا سندرمها باشد. | 
| برنامه ریزی (Planning) | 
با تعیین نیاز به مداخله آغاز میشود و معمولا به ایجاد برنامهای برای مداخله ختم میشود که شامل اهداف نهایی قابل اندازهگیری که با خانوادهی بیمار یا فردی که از وی مراقبت میکند، قابل بحث میباشد. | 
| مداخلات (Intervention) | 
انجام میشوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر مییابند و میتواند شامل: درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارائهی مشاوره به بیمار، مستندسازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، ناتوانیها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیتها میباشد. | 
| ارزیابی (Evaluation) | 
مستلزم انجام مجدد معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل میباشد. | 
 
 
 
سابقه تکنيکهای درمانی فيزيوتراپی به بقراط میرسد. درمان با اشعهی خورشيد، آب گرم، ورزش، ماساژ و بسياری از تکنيکهای ديگر به پيش از ميلاد میرسد. دانشمندان ايرانی و اسلامی موارد بسياری بر آن افزودند. متاسفانه با افزايش جمعيت انسانی و عدم توجه به اطباء به خصوص در ايران کارکرد اينگونه تکنيکها کاهش يافت.
نوعي از طبيبها (Physicians) با روشهای خاص خود (دارو و تيغ) و برخورد آکادميک توانستند روش ضد عفونی را دوباره کشف و ترويج نمايند. عامل بيماریزا دوباره کشف و زير ميکروسکوپ تاييد شد. 
اين گروه پزشک با رويکردی دوباره روشهای درمانی قديمی را نيز احيا کرد. از جمله روشهايی که تاثير فيزيولوژيک آن آشکار بود. تمرين درمانی، گرمادرمانی و ديگر متدها که به آن تکنيکهای جديدی مانند الکتروتراپی افزوده شد.
اين روش درمانی به عنوان درمان فيزيولوژيک (Physiologic Therapeutic) و سپس به فيزيوتراپی معروف گشت.
مکانيسم آموزشی در اين رابطه دچار تغيير شد. ايجاد بيمارستانهای بزرگ، صنعتی شدن و جنگهای بزرگ، ظهور و گسترش بیماریهای مختلف، تاکيد بر سيستم حرکتی برای کار و شغل و جنگ، فيزيوتراپی را تغيير داد تا اين پزشک جديد با نام فيزيوتراپيست به عرصه برسد.
 
 
 
انواع فیزیوتراپی:
 
- لیزر پرتوان
 
- مکانوتراپی
 
- مگنت تراپی
 
- APS
 
- اولترا سوند
 
- شاک ویو
 
- تکنیک های دستی
 
- تمرین درمانی
 
- اینتر فرنشیال
 
فيزيوتراپيست کیست؟
 
-  دارای دانش پزشکی مدرن (Medicine)
 
-  آشنا با روشهای قديمی درمانی (TraditionalMedicine)
 
-  آشنا با ديدگاه کلی نگر (Holistic)
 
-  آشنا با فيزيولوژِی و پاتولوژی حرکت
 
-  آشنا با مفاهيم سلامت صنعتی (Health Industry)
 
-  آشنا با مفهوم سلامت رزمی
 
فيزيوتراپيستها با حمايت همه جانبه پزشکان (Physician) توانستند بر روی پا ايستاده و مراحل تکامل را طی نمايند. از جمله:
 
-  با تاکيد بر حرکت درمانهای جراحی را کامل نمايند.
 
-  با تاکيد بر تنفس بهتر بيهوشیها را کم خطر کنند.
 
-  تجهيزات الکتروتراپی و مکانوتراپی را علمی کرده و با وسعت به کار گيرند.
 
-  سيستمهای جديد مانند ليزر را به کار گيرند.
 
-  در تمامی حيطهها حضور يابند.
 
حرکت فيزيوتراپی و فيزيوتراپيستها به سمت محوری شدن در درمان بهقدری سريع شده است که از خواسته شده است کلمه Dr را بر اول اسم آنها بياورند.
جايگاه درمان فيزيوتراپی
فيزيوتراپيستها يکی از بخشهای اساسی در سيستمهای ارائهدهندهی خدمات مرتبط با سلامت میباشند. فيزيوتراپيستها به شکلی مستقل خدمات مرتبط با سلامت ارائه میدهند و بر طبق اصول برنامههای بازتوانی و نوتوانی، برای احيای مجدد عملکرد و کيفيت بهتر زندگی در افرادی که بدون حرکت میباشند يا نقصهای حرکتی دارند، به کار میپردازند. فيزيوتراپيستها توسط اصول اخلاقی خودشان هدايت میشوند. بنابراين آنها ممکن است درگير يکی از اهداف زير گردند:
 
- حفظ و يا برگرداندن سلامتی برای فرد يا جامعه
 
- جلوگيری از آسيبها و محدوديتهای عملکردی و ناتوانیها
 
- انجام مداخلات برای بازگرداندن مجدد تماميت سيستمهای اساسی بدن و مورد نياز برای حرکت، افزايش عملکرد و بهبودی مجدد، بالا بردن ظرفيت مربوطه و بهبود کيفيت زندگی در افراد و جامعه
 
 
فيزيوتراپيستها در چه مکانهايی کار میکنند؟
آسايشگاهها، بيمارستانها، مراکز نگهداری، مراکز بازتوانی و اقامتگاهها، مطب/ کلينيکهای خصوصی فيزيوتراپی، درمانگاه بيماران سرپايی، مراکز اجتماعی، مراکز مراقبتهای مرتبط با سلامتی اوليه، خانههای اشخاص (Individual Homes)، مراکز آموزشی و تحقيقاتی، مراکز بهداشت حرفهای، مدارس، مراکز مراقبت از شهروندان سالمند، مراکز ورزشی، شرکتها و محلهای کار، مکانهای عمومی (مانند تفرجگاهها) برای بهبود سلامت، کارخانجات، حوادث غيرمترقبه.